Ein lærar eg hugsar godt.

Ein lærar eg hugsar godt, er historie/samfunnsfag læraren min fra når eg gikk på Holgersen vidergående. Han var en slik lærar som fra første gong du ser han og høyrer han prate veit at han er ein god lærar. Eg hugsar første gongen han kom i klasserommet han var ikledd ein hvit skjorte og ein brun dress bukse. Han var høg og slank med en brunfarge fra sommeren, i 40års alderen med sølvgrått hår og skjegg, rundt halsen hadde han ei brille lenke med briller på selvsagt. Heile året var han formelt kledd med slips og dressjakke i de kalde månedene. Han presenterte seg som Sigfred og forklarte hvordan årstudimet skulle være. Han var veldig artikulær, og hadde ein homuristisk side ved seg også og dro til med et par spøkar.

Når det gjalt fagene som vi hadde med ham historie og samfunnsfag så hadde han utrolig kunnskap om de emene vi hadde om. Ikkje bare hadde han my kunnskap om fagene, men mye rundt det også, ting som skjedde rundt emne, f.eks i historie timane om de ikke så kjente historiske faktaene. Så ved å ta med ein del ting rundt emenene så fikk iallefall eg eit mer heilhetslig syn over emne. En annen ting var at han underviste med stor inlevelse med håndbevegelser og historiar.

Noe eg hugsar veldig godt var at han prøvde å slutta å røyka når eg gjekk på Holgersen. Han slutta ved nyttår , og jeg kan erlig si at eg ikkja har sett ein tygga så mykje tyggummi som han gjorde. Han hadde alltid tyggegummi munnen , peppermynte var hans favourit. Han ble også litt meir stressa en han var før nyttår, det gikk selvsagt ikkje utover studiumet, men det ble lagt merke til. Han nevnet alltid ”ja no kunne det ha vært godt med ein røyk,” og han husket oss alltid på hvor lenge han hadde holdt seg. Han holdt seg heile halvåret og hvis han ikkje begynnte i sommaren så røyker han ikkje den dag i dag heller.

Alt i alt en god lærer som gjorde studiumet lærerikt og interesant og morsomt, Sigfred er ein lærar som eg alltid kjem til å huska.